آدام هیز ، دکتری ، CFA ، یک نویسنده مالی با 15+ سال تجربه وال استریت به عنوان یک معامله گر مشتقات است. علاوه بر تخصص گسترده تجارت مشتق ، آدم متخصص اقتصاد و امور مالی رفتاری است. آدم کارشناسی ارشد خود را در اقتصاد از مدرسه جدید تحقیقات اجتماعی و دکتری خود دریافت کرد. از دانشگاه ویسکانسین-مادیسون در جامعه شناسی. او یک منشور CFA و همچنین مجوزهای FINRA سری 7 ، 55 و 63 است. وی در حال حاضر تحقیق و تدریس جامعه شناسی اقتصادی و مطالعات اجتماعی امور مالی در دانشگاه عبری در اورشلیم است.
Peggy James CPA با بیش از 9 سال تجربه در حسابداری و امور مالی ، از جمله محیط های شرکت ، غیرانتفاعی و مالی شخصی است. او اخیراً در دانشگاه دوک مشغول به کار بود و صاحب پگی جیمز ، CPA ، PLLC ، خدمت به مشاغل کوچک ، افراد غیرانتفاعی ، سولفرونرها ، آزادکار و افراد است.
Katrina ávila Munichiello یک ویراستار ، نویسنده با تجربه ، حقایق و چاپگر با بیش از چهارده سال تجربه کار با انتشارات چاپی و آنلاین است. در سال 2011 ، وی سردبیر World Tea News ، یک خبرنامه هفتگی برای تجارت چای ایالات متحده شد. در سال 2013 ، وی به عنوان سردبیر ارشد برای کمک به تبدیل مجله چای از یک نشریه سه ماهه کوچک به یک مجله ماهانه توزیع شده ملی استخدام شد. کاترینا همچنین به عنوان ویرایشگر کپی در پارچه ، کاغذ ، قیچی و به عنوان تصحیح کننده کتاب های Applewood خدمت کرده است. از سال 2015 ، او به عنوان یک بررسی کننده واقعیت برای مجلات Illustrated و Cook's Cook's Cook's Cook's Cook's Cook's Cook's Cook's Cook's Cook کار کرده است. وی مقالاتی را در بوستون گلوب ، مجله یانکی و موارد دیگر منتشر کرده است. در سال 2011 ، او اولین کتاب خود را با عنوان یک Tea Reader: Living Life One Cup همزمان (Tuttle) منتشر کرد. وی قبل از کار به عنوان ویراستار ، مدرک کارشناسی ارشد بهداشت عمومی را در خدمات درمانی کسب کرد و در مدیریت غیرانتفاعی کار کرد.
گزینه واقعی چیست؟
یک گزینه واقعی یک حق اقتصادی ارزشمند برای ساختن وگرنه انتخابی است که در دسترس مدیران یک شرکت است ، که اغلب در مورد پروژه های تجاری یا فرصت های سرمایه گذاری در دسترس است. از آن به عنوان "واقعی" یاد می شود زیرا به طور معمول پروژه هایی را که شامل یک دارایی ملموس (مانند ماشین آلات ، زمین و ساختمانها و همچنین موجودی است) به جای یک ابزار مالی ارجاع می دهد.
گزینه های واقعی از این رو با قراردادهای گزینه های مالی متفاوت است زیرا آنها دارای دارایی های واقعی (یعنی فیزیکی) هستند و به عنوان اوراق بهادار قابل مبادله نیستند.
غذای اصلی
- یک گزینه واقعی به مدیریت یک شرکت این حق را می دهد، اما نه تعهدی برای انجام برخی فرصت های تجاری یا سرمایه گذاری.
- گزینه واقعی به پروژه هایی اطلاق می شود که شامل دارایی های مشهود در مقابل ابزارهای مالی است.
- گزینه های واقعی می توانند شامل تصمیم برای گسترش، به تعویق انداختن یا صبر کردن، یا کنار گذاشتن کامل یک پروژه باشند.
- گزینه های واقعی دارای ارزش اقتصادی هستند که تحلیلگران مالی و مدیران شرکت ها از آن برای اطلاع رسانی تصمیمات خود استفاده می کنند.
درک گزینه های واقعی
گزینه‌های واقعی، انتخاب‌هایی هستند که مدیریت یک شرکت به خود این امکان را می‌دهد تا پروژه‌ها را بر اساس شرایط اقتصادی، تکنولوژیکی یا بازاری که در حال تغییر است، گسترش دهد، تغییر دهد یا محدود کند. فاکتورگیری در گزینه‌های واقعی بر ارزش‌گذاری سرمایه‌گذاری‌های بالقوه تأثیر می‌گذارد، اگرچه ارزش‌گذاری‌های رایج استفاده‌شده، منافع بالقوه ارائه شده توسط گزینه‌های واقعی را در نظر نمی‌گیرند.
با استفاده از تحلیل ارزش گزینه های واقعی (ROV)، مدیران می توانند هزینه فرصت ادامه یا رها کردن یک پروژه را تخمین بزنند و بر این اساس تصمیمات بهتری بگیرند.
توجه به این نکته حائز اهمیت است که اختیار معامله واقعی به یک ابزار مالی مشتقه، مانند قراردادهای اختیار خرید و فروش، که به دارنده آن حق خرید یا فروش دارایی پایه را می دهد، اشاره نمی کند. در عوض، گزینه‌های واقعی فرصت‌هایی هستند که یک کسب‌وکار ممکن است از آنها استفاده کند یا متوجه نشود.
به عنوان مثال، سرمایه گذاری در یک مرکز تولیدی جدید ممکن است گزینه های واقعی برای معرفی محصولات جدید، ادغام عملیات، یا انجام سایر تنظیمات در پاسخ به شرایط متغیر بازار در اختیار شرکت قرار دهد. هنگام تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری در تسهیلات جدید، شرکت باید ارزش اختیار واقعی تسهیلات را در نظر بگیرد. نمونه‌های دیگر گزینه‌های واقعی شامل امکان ادغام و تملک (M& A) یا سرمایه‌گذاری مشترک است.
ارزش گذاری گزینه های واقعی
تعیین یا تخمین ارزش دقیق گزینه های واقعی ممکن است دشوار باشد. به عنوان مثال، ارزش اختیار واقعی ممکن است از شرکتی که پروژه‌های مسئولیت‌پذیر اجتماعی، مانند ساخت یک مرکز اجتماعی را انجام می‌دهد، تحقق یابد. با انجام این کار، شرکت ممکن است به سودی دست یابد که دریافت مجوزهای لازم یا تأییدیه برای پروژه های دیگر را آسان تر می کند. با این حال، تعیین ارزش مالی دقیق برای چنین مزایایی دشوار است.
در برخورد با چنین گزینه‌های واقعی، تیم مدیریت شرکت، پتانسیل ارزش گزینه واقعی را در فرآیند تصمیم‌گیری لحاظ می‌کند، حتی اگر ارزش آن لزوماً تا حدودی مبهم و نامطمئن باشد. البته تفاوت اصلی بین قراردادهای اختیار معامله واقعی و قراردادهای مشتقه در این است که دومی اغلب در بورس معامله می کند و از نظر قیمت یا حق بیمه دارای ارزش عددی است. از طرف دیگر گزینه های واقعی بسیار ذهنی تر هستند. اما، با استفاده از ترکیبی از تجربه و ارزیابی های مالی، مدیریت باید تا حدودی از ارزش پروژه در نظر گرفته شده و اینکه آیا ارزش ریسک کردن را دارد، درک کند.
با این حال، تکنیک‌های ارزش‌گذاری برای گزینه‌های واقعی اغلب شبیه قیمت‌گذاری قراردادهای اختیارات مالی هستند، که در آن قیمت لحظه ای یا قیمت فعلی بازار به ارزش فعلی خالص فعلی (NPV) یک پروژه اشاره دارد. ارزش فعلی خالص جریان نقدی است که در نتیجه پروژه جدید مورد انتظار است، اما این جریان ها با نرخی تنزیل می شوند که در غیر این صورت می تواند برای انجام هیچ کاری به دست آید. نرخ جایگزین یا نرخ تنزیل ممکن است نرخ اوراق قرضه خزانه داری ایالات متحده باشد. اگر خزانه داری 3 درصد پرداخت کند، پروژه یا جریان های نقدی باید بیش از 3 درصد بازدهی داشته باشد. در غیر این صورت، ارزش پیگیری را نخواهد داشت.
برخی از مدل‌های ارزش‌گذاری از اصطلاحات بازارهای مشتقات استفاده می‌کنند که در آن قیمت اعتصاب مربوط به هزینه‌های غیرقابل بازیافت پروژه است. در دنیای مشتقات، اعتصاب قیمتی است که قرارداد اختیار معامله با آن به اوراق بهادار اساسی تبدیل می‌شود. به طور مشابه، تاریخ انقضای قرارداد اختیار معامله را می توان با چارچوب زمانی که در آن تصمیم تجاری باید اتخاذ شود جایگزین کرد. قراردادهای اختیار معامله همچنین دارای یک جزء نوسان هستند که سطح ریسک در یک سرمایه گذاری را اندازه گیری می کند. هر چه ریسک بالاتر باشد، گزینه گران تر است. گزینه های واقعی نیز باید ریسک مربوطه را در نظر بگیرند و همچنین می توان ارزشی مشابه نوسانات را به آن اختصاص داد.
روش های دیگر ارزش گذاری گزینه های واقعی شامل شبیه سازی مونت کارلو است که از محاسبات ریاضی برای تخصیص احتمالات به نتایج مختلف با توجه به متغیرها و ریسک های خاص استفاده می کند.
ملاحظات ویژه
استدلال اکتشافی
تجزیه و تحلیل گزینه های واقعی هنوز اغلب به عنوان یک اکتشافی در نظر گرفته می شود - یک قانون سرانگشتی که امکان انعطاف پذیری و تصمیم گیری سریع در یک محیط پیچیده و همیشه در حال تغییر را می دهد - بر اساس معیارهای مالی صحیح. اکتشافی گزینه های واقعی صرفاً تشخیص ارزشی است که در انعطاف پذیری انتخاب از میان گزینه ها تجسم یافته است، علیرغم این واقعیت که مقادیر عینی آنها را نمی توان از نظر ریاضی با هیچ درجه ای از قطعیت تعیین کرد.
حتی اگر یک مدل کمی برای ارزش گذاری یک گزینه واقعی به کار گرفته شود، انتخاب خود مدل بر اساس قضاوت و اغلب رویکرد آزمون و خطا است، زیرا انتخاب های موجود می تواند در شرکت ها و مدیران پروژه متفاوت باشد.
داشتن گزینه‌ها آزادی انتخاب‌های بهینه را در تصمیم‌گیری‌ها فراهم می‌کند، مانند زمان و مکان انجام یک هزینه سرمایه خاص. انتخاب‌های مدیریتی مختلف برای سرمایه‌گذاری می‌تواند به شرکت‌ها گزینه‌های واقعی برای انجام اقدامات اضافی در آینده بر اساس شرایط موجود بازار بدهد.
به‌طور خلاصه، گزینه‌های واقعی درباره شرکت‌هایی است که تصمیم‌گیری می‌کنند و انتخاب‌هایی می‌کنند که بیشترین میزان انعطاف‌پذیری و سود بالقوه را در مورد تصمیم‌ها یا انتخاب‌های احتمالی آینده به آنها می‌دهد.
انتخاب هایی که در زیر گزینه های واقعی قرار می گیرند
انتخاب‌هایی که مدیران شرکت‌ها با آنها مواجه هستند و معمولاً تحت تحلیل گزینه‌های واقعی قرار می‌گیرند، در سه دسته مدیریت پروژه قرار دارند.
- گروه اول گزینه های مربوط به اندازه یک پروژه هستند. بسته به تجزیه و تحلیل ROV، ممکن است گزینه هایی برای گسترش، انقباض، یا گسترش و انقباض پروژه در طول زمان، با توجه به موارد احتمالی مختلف وجود داشته باشد.
- گروه دوم به طول عمر یک پروژه مربوط می شود - شروع پروژه، به تاخیر انداختن شروع، رها کردن پروژه موجود، یا برنامه ریزی ترتیب مراحل پروژه.
- گروه سوم گزینه های واقعی شامل عملیات پروژه می شود: انعطاف پذیری فرآیند، ترکیب محصول و مقیاس عملیاتی و غیره.
گزینه های واقعی زمانی مناسب تر هستند که محیط اقتصادی و شرایط بازار مربوط به یک پروژه خاص هر دو بسیار نوسان و در عین حال انعطاف پذیر باشند. محیط های پایدار یا سفت و سخت از ROV سود زیادی نخواهند برد و به جای آن باید از تکنیک های سنتی مالی شرکت ها استفاده کرد. به طور مشابه، ROV تنها زمانی قابل اعمال است که استراتژی شرکتی یک شرکت انعطاف پذیر باشد، جریان اطلاعات کافی داشته باشد، و دارای بودجه کافی برای پوشش ریسک های بالقوه نزولی مرتبط با گزینه های واقعی باشد.
نمونه دنیای واقعی از گزینه های واقعی
شرکت مک دونالد (MCD) در بیش از 100 کشور رستوران دارد. فرض کنید مدیران این شرکت در حال بررسی تصمیم برای افتتاح رستوران های اضافی در روسیه هستند. این گسترش در دسته گزینه های واقعی برای گسترش قرار می گیرد. سرمایه گذاری یا هزینه سرمایه باید محاسبه شود، از جمله هزینه ساختمان های فیزیکی، زمین، کارکنان و تجهیزات.
با این حال، مدیران مک‌دونالد باید تصمیم بگیرند که آیا درآمد حاصل از رستوران‌های جدید برای مقابله با خطرات احتمالی کشوری و سیاسی، که ارزیابی آن دشوار است، کافی است یا خیر.
همین سناریو همچنین می‌تواند یک گزینه واقعی برای صبر کردن یا به تعویق انداختن بازگشایی رستوران‌ها تا زمانی که یک وضعیت سیاسی خاص حل شود ایجاد کند. شاید یک انتخابات آینده وجود داشته باشد و نتیجه آن می تواند بر ثبات کشور یا محیط نظارتی تأثیر بگذارد.
