گزینه های قیمت گذاری

راهنمای کامل برای قیمت گذاری گزینه های قرارداد, ارزش ذاتی و بیرونی, مدل بلک شولز, و بیشتر.

قیمت یا ارزش یک گزینه با توجه به قیمت دارایی اساسی گزینه و شرایط قرارداد گزینه ها تعیین می شود. قیمت قرارداد گزینه ها نیز حق بیمه گزینه نامیده می شود.

قیمت امنیت اساسی است, قیمت اعتصاب گزینه است, زمان باقی مانده تا انقضا, نوسانات امنیتی زمینه ای است, نرخ بهره بدون ریسک فعلی, و نرخ سود سهام از امنیت اساسی همه در تعیین قیمت قرارداد گزینه در نظر گرفته.

ارزش ذاتی

ارزش ذاتی قرارداد گزینه ها ارزش گزینه در انقضا است. اگر قرارداد منقضی شده بلافاصله, ارزش ذاتی تنها ارزش باقی مانده در قرارداد خواهد بود.

برای محاسبه ارزش ذاتی, تفاوت بین قیمت فعلی امنیت اساسی و قیمت اعتصاب قرارداد گزینه را. قیمت فعلی امنیت اساسی, بالا یا پایین قیمت اعتصاب گزینه قرارداد است, مقدار قرارداد در پول است.

ارزش ذاتی قرارداد گزینه تماس مبلغی است که قیمت فعلی پایه بالاتر از قیمت اعتصاب است.

مثلا, اگر سهام ایکسیز است تجارت در 5 55 هر سهم, گزینه تماس با 5 50 قیمت اعتصاب خواهد بود در پول و ارزش ذاتی 5 5. اگر قیمت امنیت اساسی زیر قیمت اعتصاب گزینه تماس است, گزینه تماس خارج از پول است و ارزش ذاتی 0 دلار خواهد بود.

به همین ترتیب, ارزش ذاتی قرارداد گزینه قرار دادن مقدار قیمت فعلی زمینه ای زیر قیمت اعتصاب است.

برای مثال, اگر سهام ایکسیز است تجارت در 4 45 هر سهم, یک گزینه قرار داده و با 5 50 قیمت اعتصاب خواهد بود در پول و ارزش ذاتی 5 5. اگر قیمت امنیت اساسی بالاتر از قیمت اعتصاب گزینه قرار داده است, گزینه قرار دادن خارج از پول است و ارزش ذاتی 0 دلار خواهد بود.

در اکثر موارد, گزینه های قرارداد ارزش خواهد شد بیش از ارزش ذاتی به دلیل عوامل خارجی مانند زمان تا انقضا و نوسانات. مقدار اضافی فراتر از مقدار ذاتی به عنوان ارزش بیرونی نامیده می شود.

ارزش ذاتی وابسته به قیمت اعتصاب قرارداد گزینه است. همه چیز برابر بودن, به عنوان اعتصاب قیمت را افزایش می دهد, ارزش یک گزینه تماس را کاهش می دهد, و ارزش یک گزینه قرار داده را افزایش می دهد. در این مثال, به عنوان اعتصاب قیمت را افزایش می دهد, قرار دادن گزینه ارزش را افزایش می دهد به دلیل امنیت اساسی را می توان به یک گزینه فروشنده در یک قیمت بالاتر.

پول

پول برای توصیف مقدار ارزش ذاتی برای یک قرارداد گزینه استفاده می شود. پول در سه دسته توصیف می شود: در-پول, در-پول, و خارج-از-پول. درجه پول می تواند در طول عمر یک قرارداد گزینه تغییر کند.

در-پول (اینم)

قراردادهای گزینه های پول قراردادهایی با ارزش ذاتی مثبت هستند. مثلا, گزینه تماس در پول است اگر قیمت امنیت اساسی بالاتر از قیمت اعتصاب قرارداد گزینه است.

گزینه تماس با قیمت اعتصاب 50 دلار در صورتی است که قیمت فعلی امنیت پایه بالاتر از 50 دلار باشد.

در-پول (دستگاه خودپرداز)

قراردادهای گزینه های پول قراردادهایی هستند که قیمت اعتصاب گزینه برابر با قیمت فعلی پایه است. گزینه تماس با قیمت اعتصاب 50 دلار در صورتی است که قیمت فعلی امنیت اساسی 50 دلار باشد.

قراردادهای گزینه های پول بیشترین ارزش بیرونی یا زمانی را دارند زیرا احتمال تغییر در ارزش ذاتی وجود دارد.

خارج از پول

قراردادهای گزینه های خارج از پول ارزش ذاتی ندارند زیرا قراردادها "خارج از پول" هستند که باید بر اساس قیمت فعلی امنیت اساسی و قیمت اعتصاب قرارداد اعمال شوند. برای گزینه تماس خارج از پول قیمت اساسی کمتر از قیمت اعتصاب گزینه است.

استفاده از قرارداد گزینه های خارج از پول منجر به بازده مثبت نمی شود. گزینه تماس با قیمت اعتصاب $50 خارج از پول است اگر قیمت فعلی امنیت اساسی زیر 5 50 باشد.

عمیق در پول (دیتم)

قراردادهای گزینه های عمیق در پول قیمت اعتصاب قابل توجهی در پول است. برای گزینه تماس قیمت اعتصاب قرارداد گزینه های قابل توجهی زیر قیمت فعلی امنیت اساسی نیاز خواهد بود. برای یک گزینه قرار داده, قیمت اعتصاب نیاز به طور قابل توجهی بالاتر از قیمت فعلی امنیت اساسی.

بطور کلی, گزینه های قرارداد که بیش از 1 10 در-پول در نظر گرفته عمیق در-پول. عمیق در پول گزینه های قابل توجهی ارزش ذاتی و دیگر اجزای گزینه های قیمت گذاری have مانند زمان, نوسانات, و غیره.-- کمتر از تاثیر بر ارزش گزینه.

عمیق خارج از پول (نقطه)

قراردادهای گزینه های عمیق خارج از پول قیمت اعتصابی دارند که به طور قابل توجهی خارج از پول است. زیرا قراردادهای خارج از پول ارزش ذاتی ندارند, ارزش قراردادهای گزینه های عمیق خارج از پول از زمان ناشی می شود, نوسانات, و سایر اجزای قیمت گذاری گزینه ها.

برای عمیق خارج از پول گزینه های قرارداد به ارزش در انقضا, امنیت اساسی قیمت باید به رویکرد و سپس بیش از گزینه های قرارداد اعتصاب قیمت. از این رو, ارزش یک قرارداد عمیق خارج از پول وابسته به یک حرکت نسبتا بزرگ در امنیت اساسی است.

ارزش بیرونی

ارزش بیرونی ارزش قرارداد گزینه ها فراتر از ارزش ذاتی است. ارزش بیرونی قرارداد گزینه نیز ارزش زمانی نامیده می شود زیرا ارزش باقی مانده وابسته به عوامل خارجی مانند زمان باقی مانده در قرارداد است, نوسانات امنیت اساسی, نرخ بهره بدون ریسک فعلی, و نرخ سود سهام از امنیت اساسی.

اگر قیمت امنیت اساسی بسیار بالاتر یا بسیار پایین تر از قیمت اعتصاب قرارداد باشد, سپس عوامل ارزش بیرونی تاثیر کمی بر قیمت گزینه دارند.

هنگامی که گزینه های قرارداد در پول است ارزش بیرونی بزرگترین است. ارزش بیرونی کاهش می یابد به عنوان گزینه های قرارداد عمیق تر در پول و یا عمیق تر از پول و یا نزدیک به انقضا.

ارزش بیرونی را می توان به عنوان هزینه واقعی قرارداد گزینه ها در نظر گرفت زیرا ارزش بیرونی نشان دهنده هزینه فرصت بهره مندی از حرکات بعدی قیمت امنیت اساسی است.

ارزش زمانی

ارزش زمانی تفاوت بین قیمت قرارداد گزینه ها و ارزش ذاتی گزینه است. به عنوان زمان باقی مانده تا انقضا کاهش می یابد, ارزش زمانی قرارداد گزینه نیز کاهش می یابد. دیگر زمان تا زمانی که قرارداد گزینه منقضی, بیشتر فرصت برای قیمت امنیت اساسی را به حرکت و افزایش ارزش ذاتی خود.

قبل از انقضا, ارزش زمان یک گزینه حداقل 0 و تقریبا همیشه مثبت است.

فروپاشی ارزش زمانی به کاهش ارزش قرارداد گزینه ها با نزدیک شدن به انقضا اشاره دارد. فروپاشی زمان غیر خطی است, به این معنی که نرخ تغییر را افزایش می دهد به عنوان گزینه های قرارداد روش انقضا.

نرخ فروپاشی زمان برای قرارداد گزینه تتا نامیده می شود. زمان فروپاشی تتا رایت و فروپاشی تتا مترادف هستند.

تصویر بالا نشان می دهد که چگونه ارزش زمانی قرارداد گزینه ها با نزدیک شدن به انقضا با سرعت بیشتری کاهش می یابد. به عنوان مثال پوسیدگی زمان از 60 به 30 روز با سرعت بیشتری افزایش می یابد تا از 90 به 60 روز.

در حالی که ارزش زمانی یک گزینه با نزدیک شدن به انقضا کاهش می یابد, سایر عوامل بیرونی, مانند گاما و وگا, ممکن است با نزدیک شدن به انقضا افزایش یابد, جبران یا بیش از پوسیدگی تتا.

نوسانات

نوسانات در قراردادهای گزینه به نوسان قیمت امنیت اساسی اشاره دارد. نوسانات نشان دهنده احتمال حرکت امنیت اساسی به بالا یا پایین است. اوراق بهادار با قیمت پایدار نوسانات پایینی دارند در حالی که اوراق بهادار با حرکات زیاد و مکرر قیمت نوسانات بالایی دارند.

نوسانات تعیین کننده مهم قیمت یک گزینه است. ارزش ذاتی, زمان باقی مانده تا انقضا, و نوسانات امنیت اساسی سه عامل اصلی کمک به قیمت یک گزینه هستند. هر چه نوسانات امنیت اساسی بیشتر, بالاتر از حق بیمه از قرارداد گزینه.

با افزایش نوسانات قیمت, طیف وسیعی از بازده ممکن است بزرگتر برای گزینه های قرارداد. نوسانات ضمنی بالاتر نشان دهنده انتظار بالاتر برای تغییر در ارزش قیمت گزینه های قرارداد است. نوسانات قرارداد گزینه سیگما نامیده می شود.

نوسانات تاریخی

نوسانات تاریخی یا نوسانات تاریخی به عقب نگاه می کند و حرکت قیمت یک امنیت اساسی در گذشته را توصیف می کند. نوسانات تاریخی معمولا برای محدوده مشخصی مانند 20 روز گذشته یا طی سال گذشته نشان داده می شود.

نوسانات تاریخی اعم از افزایش یا کاهش سطح عدم اطمینان در حرکات قیمت را برای امنیت اساسی نشان می دهد. در حالی که استاندارد" عملکرد گذشته نشان دهنده بازده بعدی نیست " صادق است, نوسانات تاریخی زمینه را به نوسانات ضمنی امنیت می دهد.

نوسانات ضمنی

نوسانات ضمنی به جلو نگاه می کند و میزان نوسانات مورد انتظار را نشان می دهد.

هنگامی که محاسبه, نوسانات ضمنی نشان دهنده انتظار می رود یک حرکت انحراف استاندارد برای امنیت.

نوسانات ضمنی با حرکت زیاد قیمت در امنیت اساسی افزایش می یابد. به عنوان ضمنی نوسانات افزایش می یابد, یک قرارداد گزینه را افزایش می دهد قیمت به دلیل محدوده قیمت انتظار می رود از افزایش امنیت اساسی.

نوسانات ضمنی قبل از رویدادهایی مانند انتشار سود یا اعلامیه های مهم فدرال رزرو تمایل به افزایش دارد که به عنوان گسترش نوسانات ضمنی شناخته می شود زیرا این نوع رویدادها عدم اطمینان را در بازار ایجاد می کنند. نوسانات ضمنی پس از رویداد-معروف به انقباض نوسانات ضمنی-هنگامی که عدم قطعیت حذف می شود کاهش می یابد.

نوسانات ضمنی نسبت به نوسانات واقعی یا تاریخی بیش از حد بیان می شود.

رتبه چهارم

رتبه نوسانات ضمنی محاسبه می کند که نوسانات ضمنی فعلی با مقادیر سال گذشته مقایسه می شود. نوسانات ضمنی یک مقدار مطلق است, بنابراین رتبه چهارم قرار می دهد که ارزش مطلق به متن با بیان چهارم فعلی در مقایسه با یک سال بالا و پایین.

مثلا, اگر یک امنیت نوسانات بین ضمنی بود 20 و 40 در طول سال گذشته و خواندن در حال حاضر است 30, سپس رتبه چهارم برای امنیت خواهد بود 50 زیرا چهارم است در نقطه میانی محدوده سال گذشته.

صدک چهارم

نوسانات ضمنی (چهارم) صدک نشان دهنده نوسانات ضمنی فعلی نسبت به مقادیر گذشته است. صدک چهارم مشابه رتبه چهارم است اما صدک چهارم درصد روزهای سال گذشته را توصیف می کند که نوسانات ضمنی کمتر از سطح فعلی است.

مثلا, صدک چهارم از 90 بدان معنی است که ضمنی نوسانات زیر سطح فعلی بود 90% از زمان سال گذشته.

لبخند نوسانات & پوزخند

لبخند نوسانات اشاره به نمایش گرافیکی رسم نوسانات ضمنی و قیمت اعتصاب یک گزینه است. نوسانات ضمنی افزایش می یابد زیرا قیمت اعتصاب در مقایسه با پول بیشتر از پول یا بیشتر در پول است.

به دلیل این افزایش در هر دو طرف در-پول, نمودار ضمنی نوسانات و اعتصاب قیمت شبیه یک لبخند. نمودار گزینه ها را نشان می دهد قراردادها دورترین دور از پول بیشترین نوسانات ضمنی را دارند.

پوزخند نوسانات, یا چوله نوسانات, اشاره به چوله که معمولا در گزینه های قیمت گذاری رخ می دهد که در پول تماس و خارج از پول قرار می دهد نسبتا گران تر در مقایسه با تماس های خارج از پول و در پول قرار می دهد.

انتظارات نوسانات بالاتر به حفاظت حرکت نزولی قیمت, مانند گزینه های قرار دادن عمیق خارج از پول, از حفاظت صعودی, مانند گزینه های تماس عمیق خارج از پول, بنابراین حفاظت حرکت نزولی است "گران," نسبتا صحبت کردن.

نوسانات پوزخند رخ می دهد چرا که سرمایه گذاران به طور کلی بیشتر در رابطه با سقوط بازار از تظاهرات بازار. اوراق بهادار در طول تجمعات به کندی افزایش می یابد یا بالاتر می رود و در هنگام تصادفات به سرعت کاهش می یابد. ارزش حفاظت نزولی در طول دوره های نوسانات بازار بیشتر است و باعث ایجاد انحراف در قیمت گذاری گزینه ها می شود.

برای مثال, فکر می کنم از خرید بیمه خانه در یک منطقه مستعد ابتلا به طوفان. خطر بیشتر است; بنابراین حق بیمه افزایش خواهد یافت به عنوان حوادث بالقوه مضر تبدیل به احتمال زیاد.

نوسانات نیز تحت تاثیر چیزی است که به عنوان یک استراتژی یقه مصنوعی شناخته می شود که سرمایه گذاران گزینه های قرار دادن را برای حفاظت از نزولی خریداری می کنند و گزینه های تماس را برای تامین مالی خرید گزینه های قرار می دهند. این باعث ایجاد تقاضای بالاتر برای گزینه های قرار داده و در عین حال کاهش قیمت گزینه های تماس می شود.

شاخص نوسانات (ویکس)

شاخص نوسانات کبو یا ویکس توسط بورس گزینه های شیکاگو برای اندازه گیری نوسانات مورد انتظار 30 روزه بازار سهام ایالات متحده طراحی شده است. این شاخص با استفاده از قیمتهای بیدرنگ بر روی فراخوان شاخص اس اند پی 500 محاسبه و گزینههای قرار داده میشود. قراردادهای سلف ویکس و گزینه های ویکس سرمایه گذاران را با قرار گرفتن در معرض مایع در معرض استراتژی های مختلف نوسانات تجاری و رویکردهای مدیریت ریسک قرار می دهد.

ویکس شاخص مهمی از ترس و نوسانات در بازار است و تمایل به بازگشت متوسط دارد. به عنوان ترس و عدم اطمینان بیشتر وارد بازار, ویکس را افزایش می دهد. دوره های نوسانات بالا به طور معمول دوره های سکون نسبی را دنبال می کنند زیرا عدم اطمینان از بازارها حذف می شود. از این رو, خوشه های بزرگ در ویکس تمایل به کاهش به دنبال داشته باشد به عنوان انتظارات نوسانات کاهش.

سود سهام

سود سهام تاثیر نسبتا کمی بر قیمت گزینه ها دارد. با این حال, سود سهام انجام گزینه های تاثیر قیمت گذاری به دلیل حرکت قیمت از امنیت اساسی به عنوان یک نتیجه از پرداخت سود سهام. قیمت های امنیتی انتظار می رود به رها کردن توسط ارزش مقدار سود سهام در تاریخ سود سهام سابق, بنابراین سود سهام بالا مقدار تاثیر گزینه های قیمت بیش از سود سهام کم.

پرداخت سود سهام تمایل به کاهش حق بیمه گزینه تماس و افزایش حق بیمه گزینه قرار داده است. اگر امنیت اساسی می کند سود سهام پرداخت نمی, سپس سود سهام قیمت گزینه های که امنیت تاثیر نیست.

فروشندگان گزینه تماس باید توجه ویژه ای به سود سهام داشته باشند زیرا اگر گزینه تماس بصورت پولی باشد و مبلغ سود سهام بیش از ارزش زمانی باقیمانده گزینه باشد, در معرض خطر بیشتری برای واگذاری زودهنگام هستند زیرا دارنده گزینه (خریدار) می تواند از حق خود استفاده کرده و پرداخت سود سهام را دریافت کند.

نرخ بهره

نرخ بهره تاثیر نسبتا کمی بر قیمت گزینه های کوتاه مدت دارد. نرخ بهره فعلی لایحه خزانه داری 90 روزه برای اندازه گیری نرخ بدون ریسک برای بسیاری از گزینه های قیمت گذاری مدل های ریاضی استفاده می شود. به عنوان افزایش نرخ بهره, گزینه های تماس قیمت افزایش در حالی که قرار دادن گزینه های قیمت کاهش.

نرخ بهره از طریق مدل هایی مانند مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه بر ارزش قیمت های امنیتی تاثیر می گذارد و بنابراین بر ارزش قراردادهای گزینه ها با قیمت های اعتصابی مختلف تاثیر می گذارد. گزینه های طولانی تر یا جهش ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد زیرا نرخ بهره ممکن است در طول مدت قرارداد گزینه ها تغییر کند. تاثیر نرخ بهره در گزینه های قرارداد رو نامیده می شود.

مدل بلک شولز

مدل قیمت گذاری گزینه بلک-شولز یک مدل ریاضی برای قراردادهای گزینه های قیمت گذاری است که توسط فیشر بلک و مایرون اسکولز ایجاد شده است. از مدل بلک-شولز به عنوان مدل بلک-اسکولز-مرتون برای سهم رابرت مرتون در کار نیز یاد می شود. اسکولز و مرتون برای کار خود در نظریه قیمت گذاری گزینه ها جایزه نوبل اقتصاد 1997 را دریافت کردند.

مدل بلک-شولز دارای پنج ورودی: قیمت سهام فعلی, قیمت اعتصاب گزینه, نرخ بهره بدون ریسک, زمان باقی مانده تا انقضا, و نوسانات امنیتی اساسی است. این مدل یک انقضا به سبک اروپایی فرض می کند, بازارهای کارا, بدون سود سهام, بدون هزینه معامله, نوسانات پایدار, نرخ ثابت بدون ریسک, و بازده امنیت اساسی به طور معمول توزیع می شود. تحولات کشف شده از زمان ایجاد مدل, مانند انحراف نوسانات, محدودیت های اضافی را معرفی کرده اند. هنوز هم مدل بلک شولز انقلابی در صنعت گزینه ها ایجاد کرد و امروزه نیز به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد.

مدل قیمت گذاری دوجمله ای

مدل قیمت گذاری گزینه های دوجمله ای از رویکرد تکراری و درخت تصمیم برای تعیین ارزش قرارداد گزینه ها استفاده می کند. یک دوره, دو دوره, و چند دوره مدل های قیمت گذاری گزینه دوجمله ای را می توان مورد استفاده برای محاسبه ارزش یک قرارداد گزینه در سراسر قیمت های مختلف امنیتی اساسی. رویکرد دوجمله ای نیز در برنامه های کاربردی مدیریت ریسک برای تصمیم گیری تخصیص نمونه کارها با تعیین تعداد مناسب از گزینه های تماس استفاده می شود, قرار دادن گزینه, و موقعیت سهام طولانی تحت حالات مختلف قیمت.

بر خلاف مدل قیمت گذاری گزینه بلک-شولز, مدل های قیمت گذاری دوجمله ای را می توان برای قراردادهای گزینه های به سبک امریکایی استفاده کرد و بینشی در مورد اینکه قرارداد گزینه ها باید زودتر انجام شود یا نه فراهم می کند. در مقایسه با مدل قیمت گذاری گزینه بلک شولز, بسیاری از پیدا کردن مدل های قیمت گذاری دو جمله ای بیشتر بصری و, از این رو, اغلب استفاده می شود که گزینه های قیمت گذاری. به عنوان دوره بیشتر به مدل قیمت گذاری گزینه دو جمله ای اضافه, قیمت گزینه محاسبه با استفاده از مدل دو جمله ای همگرا در قیمت محاسبه شده از مدل بلک-شولز.

شبیه سازی مونت کارلو

شبیه سازی های مونت کارلو با اجرای چندین تکرار یا شبیه سازی متغیرها در محدوده های مورد انتظار راه حل ها یا نتایج مورد انتظار را برای مشکلات پیچیده تخمین می زنند. هزاران شبیه سازی برای ایجاد یک فاصله اطمینان یا احتمال وجود دارد که نتیجه مورد انتظار در یک محدوده خاص قرار دارد.

شبیه سازی مونت کارلو تولید اعداد تصادفی از توزیع احتمال برای هر متغیر در نظر گرفته به تقریب مناسب برای مشکلات و حالات بالقوه. توزیع های بالقوه شامل استاندارد-عادی, مثلثی, ورود-نرمال, یا پواسون, همراه با بسیاری دیگر. شبیه سازی های مونت کارلو را شبیه سازی احتمال چندگانه نیز می نامند.

شبیه سازی مونت کارلو برنامه های کاربردی مالی متعدد به دلیل بسیاری از متغیرهای مستقل به طور همزمان در نظر گرفته شود زمانی که سرمایه گذاری, مانند برنامه ریزی بازنشستگی, ساخت و ساز نمونه کارها, مدیریت ریسک, و مناطق متعدد دیگر. این روش شبیه سازی در ابتدا توسط استانیسلاو اولام و جان فون نویمان در سال 1946 به عنوان روشی برای تخمین احتمالات در بازی یک نفره توسعه یافت.

مدل بیرکسوند-استنسلند

مدل بیرکسوند-استنسلند یک مدل قیمت گذاری گزینه های بسته است که برای ارزش گذاری قراردادهای گزینه های سبک امریکایی استفاده می شود. مدل بیرکسوند‐استنسلند برای تخمین بهترین زمان برای اعمال قرارداد گزینه ها استفاده می شود.

مدل بیرکسوند-استنسلند ارزش قراردادهای گزینه را سریعتر و موثرتر از سایر مدل های قیمت گذاری تقریب می زند و اغلب در سیستم عامل های کارگزاری برای محاسبه قیمت ها استفاده می شود.

گزینه های یونانی ها

گزینه یونانی ها برای نشان دادن متغیرهایی استفاده می شوند که قیمت مداوم در حال تغییر یک گزینه را تعیین می کنند. "یونانیان" منعکس می کنند که چگونه عوامل خارجی بر ارزش یک گزینه تاثیر می گذارد زیرا شرایط خاص تغییر می کند.

قیمت گزینه ها همیشه به طور معادل به قیمت دارایی اساسی حرکت نمی کنند و یونانیان توضیح می دهند که چرا. یونانی ها به طور مستقیم بر قیمت گذاری گزینه ها تاثیر نمی گذارند و نشان نمی دهند که قیمت دارایی در کجا معامله می شود. بجای, یونانیان یک راه برای اندازه گیری حساسیت یک گزینه به همیشه در حال تغییر عوامل خارجی. ارزش های خود را پویا هستند و به عنوان تغییرات قیمت و اطلاعات در نوسان است.

در اکثر سیستم عامل, یونانیان در زنجیره گزینه های ذکر شده همراه با پیشنهاد/درخواست قیمت, حجم, و بهره باز.

عناصر زیادی در قیمت یک گزینه وجود دارد. زمان تا انقضا, نوسانات ضمنی, تغییرات در قیمت دارایی اساسی, و نرخ بهره همه تاثیر ارزش یک گزینه. پنج یونانی اصلی وجود دارد و هر کدام مربوط به ارزش ذاتی یا بیرونی گزینه است.

دلتا و گاما وابسته به نقطه گزینه و قیمت اعتصاب هستند و بنابراین از ارزش ذاتی مشتق شده است. تتا وگا و رو زمان به بلوغ نوسانات و نرخ بهره که همه اجزای ارزش بیرونی تعیین می شوند.

دلتا

دلتا مبلغی است که قیمت گزینه ها باید بر اساس 1 دلار در سهام تغییر کند.

گزینه های تماس یک دلتا مثبت بین 0 و 1, در حالی که قرار می دهد یک دلتا منفی بین 0 و-1.

اگر شما یک گزینه در دلتا خاص خریداری دلتا تعداد سهام نسبی شما خود را نمایندگی خواهد بود. خرید یک گزینه تماس با .50 دلتا تقریبا معادل داشتن 50 سهام سهام است (و بالعکس با گزینه های قرار دادن: -.50 دلتا همان کوتاه شدن 50 سهم است).

برای مثال, سهام در قیمت $100 است option 110 گزینه تماس منقضی در 60 روز با دلتا از .30 و هزینه $2.00. اگر سهام اساسی حرکت می کند تا $101, گزینه در حال حاضر باید به ارزش 2 2.30. داشتن 100 سهم از سهام می توانست 100 دلار سود داشته باشد. در .30 گزینه دلتا متوجه حدود 30 سهام به ارزش ارزش, یا 3 30.

دلتا همچنین می توانید به عنوان یک تقریب از احتمال یک گزینه در پول به پایان برسد عمل می کنند. A.30 دلتا تقریبا 30 درصد احتمال انقضای پول (یا 70 درصد احتمال انقضای خارج از پول) را دارد.

گاما

گاما ارتباط نزدیکی با دلتا دارد. گاما نرخ تغییر در دلتا برای هر تغییر $1 در قیمت اساسی است. گاما نشان دهنده شتاب افزایش یا کاهش قیمت یک گزینه است. گاما را به عنوان حرکت بعدی دلار در نظر بگیرید . ‍

مثلا, اگر یک گزینه دارای یک دلتا از .40 و گاما از .20, اولین حرکت دلار در دارایی اساسی خواهد شد که قیمت تغییر گزینه را ببینید 0 0.40 (4 40). حرکت بعدی دلار سهام شاهد تغییر قیمت گزینه 0.40 دلار دیگر (40 دلار) به علاوه 0.20 دلار اضافی (20 دلار) خواهد بود.

بنابراین یک حرکت 2 دلاری در قیمت سهام منجر به تغییر خالص کل 1.00 دلار (100 دلار) در قیمت گزینه خواهد شد.

گاما برای قراردادهای نزدیک به پول بیشتر است و نسبت به تغییرات قیمت دارایی اساسی حساس تر است.

خطر گاما این نگرانی است که تغییرات قیمت در دارایی اساسی تاثیر نامطلوبی بر حق بیمه گزینه داشته باشد. خطر گاما با انقضا رویکرد گزینه ها افزایش می یابد زیرا یک حرکت کوچک در امنیت اساسی به دلیل کمبود زمان باقی مانده در قرارداد به طور قابل توجهی بر قیمت گذاری تاثیر می گذارد.

تتا

تتا نشان دهنده اثر زمان فروپاشی در ارزش یک گزینه است. گزینه ها یک دارایی در حال پوسیدگی هستند. گزینه های قرارداد از دست دادن ارزش روزانه از گذشت زمان. نرخی که قراردادهای گزینه ها ارزش خود را از دست می دهند با نزدیک شدن به انقضا گزینه ها به صورت تصاعدی افزایش می یابد. تتا مبلغی است که قیمت گزینه هر روز کاهش می یابد.

مثلا, ارزش تتا از -.02 به این معنی است که این گزینه 0.02 دلار (2 دلار) در روز ضرر خواهد کرد.

تتا همیشه با اصطلاحات منفی نشان داده می شود زیرا بخشی از ارزش یک گزینه مربوط به زمان همیشه در حال کاهش است. مقدار تتا کوچکتر از انقضا است و ثابت نیست-هرچه به انقضا نزدیک شود سریعتر شتاب می گیرد.

تتا یک مزیت برای فروشنده گزینه و یک نقطه ضعف برای خریدار گزینه است.

وگا قیمت گزینه مقدار تغییر برای هر است 1% تغییر در نوسانات ضمنی در امنیت اساسی. وگا یک عنصر ناشناخته را نشان می دهد زیرا نوسانات بعدی قابل پیش بینی نیست. تمام اجزای دیگر قیمت یک گزینه را می توان به صورت عینی تعیین کرد: قیمت لحظه ای, قیمت اعتصاب, و زمان انقضا.

وگا هیچ تاثیری بر ارزش ذاتی یک گزینه. این است که در حرکت قیمت در سهام نه بر اساس, تنها تغییرات در نوسانات.

به عنوان نوسانات را افزایش می دهد, یک گزینه را افزایش قیمت به عنوان شرکت کنندگان در بازار پیش بینی یک حرکت بالاتر از حد متوسط ممکن است ممکن است قبل از انقضا. وگا با نزدیک شدن به انقضا کاهش می یابد زیرا زمان کمتری برای وقوع نوسانات وجود دارد.

رو حساسیت قیمت یک گزینه را اندازه گیری می کند زیرا مربوط به تغییرات نرخ بهره است. رو نشان دهنده تغییر مورد انتظار از ارزش یک قرارداد برای یک 1% تغییر در نرخ بهره. رو به عنوان برای معامله گران گزینه های کوتاه مدت مهم نیست چرا که تغییرات در نرخ بهره معمولا نسبتا کوچک, و تنها یک بار در هر سه ماهه تنظیم, اگر در همه.

گزینه های بلند مدت, و یا جهش, بیشتر به طور قابل توجهی با تغییرات در نرخ بهره به دلیل دوره انقضای طولانی خود را نهفته. سرمایه گذاران مصون سازی موقعیت های بلند مدت با گزینه های نیز ممکن است در نظر رو, به عنوان تغییر در نرخ بهره خواهد شد ارزش این موقعیت را تحت تاثیر قرار.