آنها یک اجرای عالی داشته اند. اما بازده مورد انتظار بالاتر نقطه اصلی فروش آنها نیست.
سهام خارجی امسال مصون از سقوط بازار نبوده است. وجوه مبادله ای مبادله با ارزی برخی از شوک ها را جذب کرده است ، اما سرمایه گذاران برای توجیه شایستگی بلند مدت خود نباید به موفقیت اخیر اعتماد کنند.
از آغاز سال 2022 تا 14 اکتبر ، شاخص MSCI ACWI EX USA 26. 6 درصد کاهش یافته است. این کمی بدتر از S& P 500 است 23. 9 درصد درصدی.
ضرر در بازارهای محلی فقط بخشی از این کاهش را توضیح می دهد. سهام خارجی در ارزهای محلی خود در طی نه ماههای اول به علاوه امسال 15. 6 درصد از دست داد ، در حالی که تغییر در نرخ تبادل خارجی مسئول 11. 0 درصد درصد باقی مانده از کاهش بود. دلار آمریكا نسبت به ارزهای خارجی در این مدت ارزش خود را افزایش داده است ، به این معنی كه یك دلار بیشتر از یورو ، ین و پوند بیشتر از 31 دسامبر 2021 است. با انجام این کار ، عملکرد سهام خارجی را پایین تر كرده است زیرابازده سرمایه گذاری خارجی با نرخ ارز بالاتر به دلار ترجمه می شود.
ETF های ارزی یک راه حل بالقوه ارائه می دهند. آنها سعی می کنند بیشتر ریسک ارزی را که همراه با سرمایه گذاری های خارجی است ، از بین ببرند و آنها تا صورتحساب خود زندگی کرده اند. به عنوان مثال ، Xtrackers MSCI All World Ex Ex Hedged Equity ETF DBAW برای سال تا 14 اکتبر 15. 1 درصد کاهش یافت-کاهشی که تقریباً با معیار ارز محلی بود.
این عملکرد بهبود یافته مشمول شرایط خاص است. ETF های ارزی در برخی شرایط شکوفا می شوند ، اما در برخی دیگر به هم می ریزند. و محافظت از آن عوارض جانبی دارد که باید قبل از سرمایه گذاری درک شود. به گفته این ، آنها جایگاه خود را به عنوان سرمایه گذاری های طولانی مدت معقول دارند.
نرخ ارز
ETF های ارزی به طور معمول سبد سهام یا اوراق بهادار خارجی را به عنوان سرمایه گذاری اساسی خود به همراه قراردادهای ارزی که عملکرد پرچین را انجام می دهند ، نگه می دارند. این قراردادها به طور مؤثر در نرخ ارز از پیش تعیین شده آینده قفل می شوند. با انجام این کار ، آنها عدم اطمینان از حرکات نرخ ارز را از بین می برند.
فوروارد ارز مزیتی را در محیط های خاص ایجاد می کند. نرخ ارز آتی در این قراردادها به تفاوت نرخ بهره بین بازارهای ایالات متحده و خارجی وابسته است. هنگامی که نرخ بهره ایالات متحده بالاتر از نرخ بهره در خارج از کشور باشد، پوشش ریسک به کل بازده ETFهای پوشش‌دار می‌افزاید. با این حال، زمانی که نرخ بهره ایالات متحده از نرخ های خارجی پایین می آید، از بازده آنها کم می شود. آنها همچنین در برابر تغییرات چشم انداز نرخ بهره در ایالات متحده و خارج از کشور محافظت می کنند. اخیراً، نرخ‌های بهره نسبی بالاتر مورد انتظار در ایالات متحده به عملکرد قوی دلار کمک کرد، حتی قبل از اینکه فدرال رزرو شروع به افزایش نرخ کند.
این به طور تقریبی الگوی عملکرد استراتژی های پوشش دهی شده را در 12 سال گذشته توضیح می دهد. با وجود نزدیک به صفر نرخ بهره کوتاه مدت در ایالات متحده، کشورهای عمده خارجی (مانند کشورهای منطقه یورو و ژاپن) حتی نرخ بهره منفی کمتری داشتند. این تفاوت به این معنی است که ETFهای پوشش‌دهی‌شده همچنان دست بالا را داشتند و اغلب از همتایان پوشش‌نشده خود بهتر عمل می‌کردند.
اما همیشه اینطور نبوده است. به استثنای چند مورد، پوشش ریسک در بیشتر اواسط دهه 2000 به سرمایه گذاران آسیب رساند، زمانی که نرخ های بهره خارجی بالاتر از نرخ های ایالات متحده بود. شکل 1 مزیت بازده کل پوشش ریسک ارزی را در شاخص MSCI ACWI سابق ایالات متحده برای هر سال از سال 2001 نشان می دهد.
از لحاظ تاریخی، مزیت (یا مضرات) پوشش ریسک در چرخه‌های مختلف حرکت می‌کند و پیش‌بینی تأثیر بلندمدت آن را دشوار می‌کند. به نظر می رسد تا کنون، پوشش ریسک در بلندمدت نسبت به نتایج چشمگیر کوتاه مدتی که در سال جاری ایجاد کرد، تأثیر ضعیف تری بر بازده کل سهام خارجی داشته است. از ژانویه 2001 تا سپتامبر 2022، یک سرمایه گذاری 10000 دلاری در نسخه بدون پوشش MSCI ACWI ex USA Index به 21936 دلار رسید، در حالی که نسخه کاملا پوشش داده شده به 23968 دلار افزایش یافت. این مزیت اخیراً اتفاق افتاده است، زیرا شاخص پوشش‌دهی‌شده تنها در ژوئن 2022 پیشرفت کرده است. به عبارت دیگر، عملکرد بسته به نقطه شروع و پایان متفاوت خواهد بود، اما منطقی است که انتظار داشته باشیم که استراتژی‌های پوشش‌دهی شده و پوشش‌نشده باید عملکرد بلندمدتی مشابهی ارائه دهند..
چاپ زیبا
عملکرد گذشته ، ETF های ارزی دارای برخی از صفات نامطلوب هستند. ETF ها به طور معمول به دلیل راندمان مالیاتی برتر خود نسبت به وجوه متقابل ارائه می شوند. اما ETF های محافظت شده همیشه مطابق با آن استاندارد زندگی نمی کنند. در بیشتر موارد ، قراردادهای پیش رو در این ETF در پایان هر ماه منقضی می شوند ، بنابراین مدیران نمونه کارها باید یک قرارداد به زودی را بفروشند و یک مورد تازه را برای حفظ پرچین ETF خریداری کنند.
این قراردادها همیشه نمی توانند از طریق مکانیسم رستگاری در نوع که از راندمان مالیاتی ETF پشتیبانی می کند ، پاک شود. بنابراین ، روند طراوت این قراردادها در پایان هر ماه ، ETF های ارزی را در هنگام سودآوری قراردادها در معرض توزیع سود سرمایه قرار می دهد. نمایشگاه 2 توزیع سالانه سود سرمایه را برای ISHARES ارز Hedged MSCI EAFE ETF HEFA به عنوان درصدی از ارزش دارایی خالص پایان سال خود مقایسه می کند. برای مقایسه ، ISHARES ISHARES MSCI EAFE ETF EFA هنوز توزیع سود سرمایه را ایجاد نکرده است.
هزینه های نسبتاً بالاتر همچنین شایستگی بلند مدت ETF های ارزی را که بین 0. 30 ٪ و 0. 40 ٪ در سال شارژ می شود ، لکه دار می کند (HEFA نسبت هزینه خالص 0. 35 ٪). در همین حال ، سهام ردیابی ETFS بدون کنترل از بازارهای مشابه می تواند برای کمتر از 0. 10 ٪ داشته باشد. و هزینه های معامله مربوط به قراردادهای رو به جلو است که سرمایه گذاران نمی بینند. این هزینه ها نسبتاً ناچیز است ، اغلب در بازارهای توسعه یافته خارجی کمتر از 0. 20 ٪ ، اما عملکرد آنها را از بین می برد.
با توجه به هزینه های بالاتر ، یک بار مالیاتی بالقوه بزرگتر و در صورت وجود عملکرد طولانی مدت ، چرا در ETF با ارزی سرمایه گذاری می کنید؟
بازخرید
در بیشتر موارد ، محافظت از ریسک ارزی از سهام خارجی در افق های سرمایه گذاری طولانی معنی ندارد. اما برنامه های معقول وجود دارد.
با طراحی ، قراردادهای رو به جلو در این ETF ها در نرخ ارز آینده قفل می شوند ، بنابراین بیشتر نوسانات مرتبط با تغییرات در آن نرخ ها را از بین می برد. این بدان معناست که ETF های محافظت شده اغلب بدون توجه به مزیت یا ضرر که محافظت از آن به بازده کل ETF منتقل می شود ، خطرناک تر از ETF غیرقابل مقایسه هستند. به عنوان مثال ، انحراف استاندارد HEFA 16 ٪ پایین تر از EFA غیرقانونی در طی پنج سال تا سپتامبر 2022 به زمین نشست.
به همین دلیل، صندوق‌های اوراق قرضه خارجی ردیابی شاخص معمولاً ریسک ارزی خود را کاملاً محافظت می‌کنند، زیرا نوسانات ناشی از نرخ ارز خارجی اغلب بر نوسانات ملایم اوراق قرضه اصلی غالب می‌شود. نمونه‌هایی از ETF اوراق قرضه خارجی پوشش‌دار ارزی شامل Vanguard Total Bond Index ETF BNDX و iShares Core International Bond ETF IAGG است.
برای این منظور، ETFهای پوشش‌دهی‌شده هنوز هم سرمایه‌گذاری‌های معقولی برای کسانی هستند که می‌خواهند ریسک را در طیف وسیعی از افق‌های سرمایه‌گذاری کاهش دهند. اما از آنها انتظار نداشته باشید که همیشه یک مزیت عملکردی ارائه دهند. پوشش ریسک ارزی ممکن است باعث شود که این وجوه برای سال‌ها از یک استراتژی پوشش‌دهی نشده، بسته به جهت حرکت نرخ‌های بهره، ضعیف عمل کنند.
پوشش ریسک نباید در خلاء در نظر گرفته شود، زیرا سهام و اوراق قرضه اساسی در این ETF ها هنوز بیشتر عملکرد آنها را هدایت می کنند. این بدان معناست که کارمزدها و تنوع بخشی به همان اندازه برای موفقیت این وجوه مهم است که آنهایی که پوشش ریسک ندارند. ETF های کم هزینه که شاخص های گسترده را ردیابی می کنند، مانند آنهایی که در شکل 3 فهرست شده اند، نسبت به سایر مواردی که بر روی کشورها یا مناطق منفرد تمرکز دارند، ارجحیت دارند. و در حالت ایده آل، آنها باید در یک حساب سرپوشیده مالیات نگهداری شوند.
